maandag 24 maart 2008

VERTROUWEN




Wie kent het niet?
Negatieve gedachten...

Oude negatieve herinneringen, die ooit eens werkelijkheid waren.
Oude nare ervaringen van TOEN.
Het blijft je maar bezig houden...
En het zegt je: "Het zal weer fout gaan net als toen."
En je roept je "denken" tot de orde: "luister er niet naar; DAT WAS TOEN."
En dan TOCH blijven ze maar in je hoofd ronddolen; ze blijven je lastig vallen.
Het lijkt hun bedoeling je uit je slaap te houden.
Je uit je goede doen te halen.
En je wordt er verdrietig van.


Het lijkt toch ook zo logisch te gaan malen en je zorgen te maken?
Je wordt moe.
En terwijl je er ZO moe van geworden bent, wil je toch nog de STRIJD met de negativiteit aangaan.
De angst krijgt je te pakken; je gaat nog meer tobben, piekeren.
Het ontneemt je het besef van het moment van NU.
Voelt als gevangen.
"Gewoon" ademhalen wordt zwaar.
En dan worden je nare gedachten alleen nog maar heftiger en je voelt je NOG maar beroerder.
Het wordt als angstig en boos, en als duwen tegen een muur.
Zo van: "Ik moet je niet!
KOM MAAR OP; ik lust je rauw, ik duw je om!"
Maar helaas, het lukt niet.
Een muur laat zich nu eenmaal niet omduwen.

Je geeft het op ... NIETS lukt meer.
En wat dan???
Deze gedachten moeten toch eens verdwijnen!!!
Weg ermee, dat is wat nodig is.
Maar hoe???



Goed is het, dan eens rustig en diep adem te halen en met "jezelf", wat binnen in je is, te praten.
Te praten met wat je VOELT en niet met wat je DENKT.

Spreek jezelf toe, dat alles gaat, zoals het gaat.
En dat je volledig kan vertrouwen op HOE de dingen gaan.
Verlang naar gevoel van VERTROUWEN en RUST...
Laat het naar binnen komen en vertel je hoofd dat het mag loslaten.
Het is zo zinloos!!
Al deze negativiteit is geweest.
Over en het komt NOOIT meer....
OVER!

Haal rustig adem en wacht op het wonder, want ineens is het daar....
Je hoort het zacht ruisen van de zee en het fluistert je toe: "vertrouw op mij, vertrouw op mij..."
Alles gaat, zoals het gaat.
Net zoals de golven van de zee; ze komen en ze gaan.
HET IS GOED, niets houdt ze tegen..


En dan ineens is ook de negativiteit verdwenen, er is rust en vertrouwen.
En wat de toekomst brengt?
We leven NU, en daar gaat het NU om.

Geen opmerkingen: